Bir süredir yapılan fuarları dışta tutarsak, Van’da, son günlerde dikkat çeken iki etkinlik oldu;

Biri; Fevzi Geyik Orta Okulu’ndaki öğrencilerin bireysel yeteneklerini kullanarak geliştirdikleri buluşlarla, “Bilim Fuarı” adı altında yapılan etkinlik, diğeri de, İpekyolu Belediyesi tarafından düzenlenen Kısa Film Festivali.

Bu her iki etkinlikle ilgili olarak, kendi gözlemimi aktarmam gerekirse, kısa ve öz olarak şunu diyeceğim:

“Aklım engellerde kaldı” 

Nasıl mı?

Hani şu Bilim Fuarı…

O parlak zekâlarına sade duygularını da katarak elde ettikleri buluşları sergileyen minik öğrencilerin fuarı…

O fuarda sanki bize şunu söyledi minik öğrenciler:

“Bize engel olmazsanız, dünyamıza fazla bulaşmazsanız, yapacağımız daha nice güzel buluşlar var”

Ama sosyal yaşamdaki gerçekleri göz önünde bulundurduğumda, biz çocukların dünyasında büyük bir engeliz, hem de birçok yönden…

Herkes evde, sokakta, okulda, eğitim düzeninde yaşanan aksaklıkları göz önüne alırsa aslında burada tek tek sıralamamın bir gereği kalmaz, yani aşağı yukarı bu engellerin neler olduğunu hepimiz az çok biliyoruz.

Peki, Kısa Film Festivali ne alaka, oradaki engel ne?

Aslında orada engeller yok, engelliler var.

Anlatalım.

İpekyolu Belediyesi, düzenleyeceği bu festival nedeniyle önceki akşam bir otelde tanıtım programı düzenledi.

Programın akışı içinde engelliler de bir konser verdi.

Biraz sürpriz gibi bir şey oldu ama...

Aslında buna belediyenin çabasının bir ürünü diyebiliriz, çünkü bu tür programlara engellilere yer vermeyi her nedense adet edinmemişizdir.

Ne oldu peki konserde?

İşitme, görme ve bedensel engelliler bir grup oluşturmuş, saz, gitar, tef, darbuka, zil, kaval tüm müzik aletlerini kusursuz bir biçimde çalarken, müziklerini de büyük bir özen, coşku ve heves içinde icra ediyorlardı.

Doğal ve içtendi tümü, iki şarkı söyleyebilen “moda sanatçılar” gibi ünlü olma gibi bir dertleri yoktu hiçbirinin, onlar için o an önemliydi, seslerini dinletiyorlardı hepsi bu, hem eğleniyor, hem de karşısındakini eğlendiriyorlardı.

Engelliler, ortaya koydukları performanslarıyla tek kelime ile şunu söyledi biz orada bulunanlara:

“Bizi karşınızda görünce engelli değilsiniz diye kendinizle o kadar da gurur duymayın”

Onların bu becerilerini ve üstün yeteneklerini görünce aklım yine sosyal gerçekliğimizdeki engellere takıldı.

Evde, işte, sokakta, hayatın her alanında ve birçok uygulamada, ne çok da engelmişiz engelli vatandaşlarımıza...