Koronavirüs nedeniyle herkes sıkıntılı bir süreçten geçiyor. Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de her gün yeni vakalar tespit ediliyor. Pozitif vakalardan dolayı en büyük yükü de şüphesiz sağlıkçılar yükleniyor.

Hastanelerin yükünün artması tüm sağlık çalışanlarını haliyle etkiliyor. Bu süreçte ekstra bir çaba ortaya koyan sağlık çalışanları, oldukça yoruluyor. Ve bundan dolayıdır ki, sağlık çalışanlarının zaman zaman 'Evde kalın' ya da 'maske, mesafe ve hijyen kurallarına uyalım' gibi çağrıları yaptıklarına şahit oluyoruz.

Elbette ki sağlık çalışanlarının yükünü azalatmak için, koronavirüs belasından en az etkilenmek için hepimiz kurallara harfiyen uymak mecburiyetindeyiz. Bunu kendimiz için, toplumumuz için, sağlıkçılarımız için, hepimiz için yapmak durumundayız.

Tabi böyle bir ortamda sağlık çalışanlarının kıymetini çok daha iyi bilmemiz, anlamamız da gerekiyor. Fakat zaman zaman da olsa maalesef yine sağlıkçılara şiddet haberlerini duyuyoruz. Bu hiçbir zaman olmaması gereken bir durum. Bu konuda çok daha fazla anlayışlı olmamız gereken bir süreçten geçiyoruz.

Elbette ki sağlık çalışanları da hastalara en iyi şekilde muamele etmek durumundadır. Hastalar, hakları çerçevesinde bir haksızlığa uğradıklarını düşünüyorlarsa zaten ilgili birimler var, oralara başvuru yapabilirler. Ama asla ve asla, bir sorun yaşadıklarını düşünüyorlarsa, bunun çözümü şiddete başvurmak değildir.

Hastalar ve sağlık çalışanları elbette ki karşılıklı saygı ve anlayış çerçevesinde hareket etmek durumundadırlar. Bu sadece sağlıkta değil, hayatın her aşamasında muhatap olduğumuz herkesle böyle olmalıdır. Anlayışlı, saygılı olmak bir gerekliliktir.
Tabi özellikle bu aşamada sağlıkçıları ekstra anlamak gerektiğine inanıyorum. İş yüklerinin ve beraberinde streslerinin arttığı, büyük bir mücadele verdikleri bir zamanda onları motive etmek, anlayışla karşılamak, daha yapıcı olmak doğru olacaktır.

Mesela olaya bir de şu boyutuyla bakmayı denesek, sanırım sağlıkçıları daha iyi anlamış oluruz;

Bizim mecbur olmadıkça gitmek istemediğimiz hastanelere, onlar hergün gidiyorlar.

Bizim şifa bulmak adına gittiğimiz hastelerde onlar şifa dağıtıyorlar.

Bizim, giderken stres yaşadığımız bir ortamda onlar çalışıyorlar.
Bizim, bu aralar önünden geçerken bile 'bulaş olur muyum' diye korktuğumuz, tereddüt yaşadığımız hastanelerde onlar bulaşla mücadele ediyorlar.

Bizim, testi pozitif çıktığı için yaklaşamadığımız annemiz, babamız, kardeşimiz, çocuğumuz, eşimiz, dostumuz ile onlar direkt temas kuruyorlar.

Bu çerçevede aslında nasıl bir zor zamanda, nasıl bir zor ortamda çalıştıklarını anlasak, biraz empati yapsak, sağlıkta şiddet haberleri de en aza iner diye düşünüyorum.

Sağlıkta şiddetin hiç olmadığı, bir birimizi anlayışla karşıladığımız, saygıyı asla elden bırakmadığımız, empati kurduğumuz ve el birliği ile koronavirüsü yendiğimiz günlere...