Malum olduğu üzere dün Van depreminin 7. yıl dönümüydü. Bundan tam 7 yıl önce meydana gelen depremde 604 vatandaşımız hayatını kaybetmişti.

Depremler maalesef ön görülmesi çok zor doğal afetlerden. Son derece yıkıcı ve can acıtıcı olabiliyor. Ancak öngörülmesi zor olsa da, her an deprem olabilecekmiş gibi tedbirli olunması gerektiğini de defalarca bizlere hatırlatan bir hadise.

Hep duyarız bu lafı; “Deprem öldürmez, yapılar öldürür” diye. Evet, yapılar öldürür, tedbirsizlik öldürür. Bu nedenledir ki depremlerden dersler çıkarmamız gerekiyor. Peki çıkarıyor muyuz bu dersleri? Orası biraz tartışılır sanırım.

Şunu kabul etmemiz gerekiyor ki; ülke olarak deprem kuşağında yer alıyoruz. Bu nedenle yaptığımız tüm yapıları belli bir şiddetteki depreme dayanıklı şekilde yapmamız gerekiyor. Dünyada bunun örnekleri var. Örneğin Japonya’da yaşanan depremleri görüyoruz, izliyoruz. Binaları o kadar sağlam yapmışlar ki,  gökdelenleri öyle bir inşa etmişler ki 9 şiddetindeki depremlerde bile binalar sadece sallanıyor, yıkılmıyor, can kaybı ve mal kaybı olmuyor.

Van depremine dönersek? Bütün yapılar yıkıldı mı? Elbette ki hayır. Belli sayıda bina yıkıldı. Bu da demek oluyor ki, bu yapılar depreme dayanıklı değildi. Ama bunlardan birer ders çıkarmamız gerekiyor. Öldürenin deprem değil, yapılar olduğunu görmemiz gerekiyor. Nasıl bir ders peki? Mesela bundan böyle yapılacak olan bütün yapıların deprem yönetmeliğine, kriterlere uygun olarak yapılması hayati önem taşıyor. Malzemeden çalmadan, 3 kuruş ucuza mal etme derdinde olmadan yapılmalı bütün yapılar.

Depremde risk oluşturabilecek zeminlerden, malzemelerden uzak kalmak en doğrusu. Unutulmamalıdır ki hiçbir şey candan daha değerli değildir. Para, mal, mülk kazanılır da, ya yitirilen bir can geri getirilebilir mi? Geri dönüşü olmayan bir son görmeyi kim ister?

Depremin yıl dönümünde, yitirilen insanlarımızın acısını, yaşanan sıkıntıları bir kez daha hatırlamışken, gelin bundan böyle çok daha dikkatli olalım. Depremi öngöremesek de, depremin sonuçlarını öngörerek hareket edelim. Her türlü tedbiri alalım. Yasaların, mevzuatın, yönetmeliğin gerektirdiği şekilde hareket edelim. “Bir şey olmaz” mantığıyla hareket etmeyelim. Depreme dayanıklı yapılar inşa edelim. 

23 Ekim 2011 tarihinde yaşanan o büyük acı inşallah bir kez daha yaşanmaz. Ancak o günü düşünerek, o günden dersler çıkararak hareket edelim. Unutmayalım ki, depremin ne zaman, ne şiddette olacağını kestiremeyiz. 

Ancak belli bir şiddette meydana gelebilecek bir depremin nelere mal olabileceğini acı bir şekilde tecrübe ettik. Bunun için şimdiden tedbirli davranalım. Ve dediğim gibi, deprem kuşağında yaşadığımız  gerçeğini  kabul edelim. 

Ayrıca depremler bundan önce hep oldu ve bundan sonra da hep olacak! Bundan kaçış olmadığına göre, geriye yapılması gereken tek şey kalıyor sanırım; tedbir, tedbir, tedbir...

Bu vesile ile, Van depremlerinde hayatlarını kaybedenleri rahmetle anıyor, yakınlarına da bir kez daha baş sağlığı ve sabır diliyorum.