Eğitim öğretim yılı başladıktan sonra birçok konu başlığı tartışmaya açıldı; okulların durumu, yapılan ya da yapılamayan öğretmen atamaları, branş öğretmenleri, sınıfların kapasiteleri, idari personel, kitap ihtiyacı, güvenlik sorunu, taşımalı eğitim, vs… 

Tabi dönem boyunca iyi bir eğitimin yapılabilmesi için bunlar önemli konu başlıkları, her birinin ciddi bir şekilde üzerinde durulması gerekiyor.

Yanı sıra bir diğer önem arz eden başka bir başlık da, öğrencinin ister psikolojik, ister donanım olarak eğitime hazır hale getirilmesi, tabi bunu yapacak olan da, ailesi…

Bir yandan okul idaresi, ilgili bakanlık okulu eğitim için hazır hale getirirken, ailenin de kırtasiye malzemesi dahil, kışlık üst baş, çanta, ayakkabı, harçlık gibi ihtiyaçlarını hazır etmesi, dolayısıyla çocuğunu psikolojisi düzgün bir şekilde okula göndermesi gerekiyor.

Çoğumuz tanık olmuşuzdur, hem okula gidip, hem okul gideri, harçlığı için sokakta çalışmak zorunda olan öğrenciler var.

Ya da okula eski ayakkabı, eski çanta ve eski giysilerle, hatta aşırı derecede yıpranmış malzemelerle okula giden öğrenciler var.

Neden bu böyle, çünkü ailelerin ekonomik durumu düşük, çocuğunu dilediği gibi okula hazırlayamayabiliyor, dolayısıyla bu durumdaki öğrenciler, olanakları daha yerinde olan arkadaşlarına nazaran eğitime dezavantajlı bir durumda adım atmak zorunda kalıyorlar.
Van’da bu durumun farkında olan bazı sivil toplum kuruluşları, iş çevreleri dayanışarak “aileler ile eğitim arasında köprü olmaya” çalıştılar.

İş insanlarından, esnaflardan kırtasiye ve benzeri okul ihtiyaçları sağlayıp, okula giden birçok çocuğa destek sağladılar.

Gönül isterdi ki eğitim tamamen parasız olsun, zaman zaman da dile getiriliyor bu husus, ancak günümüz koşullarında işleyiş bu şekilde, ailenin çocuğunu iyi bir şekilde eğitime hazırlaması gerekiyor.

İyi bir eğitim almasını istiyorsa çocuğun, eğitimini ilerletmesini istiyorsa, bunu yapmak zorunda…

Tabi etrafımıza baktığımızda, başta da değindiğim gibi, okul çıkışı sokakta çalışmaya başlayan çocuklara baktığımızda, ya da uzun süre idarenin, öğretmenin istediği kıyafetten, malzemeden yoksun olarak okula gidenlere baktığımızda eğitim ile aileler arasında ciddi bir köprüye ihtiyaç olduğu aşikar…

Tabi sadece kırtasiye ve benzeri destekler de değil, işin içerisine burs yardımlarını da katmak gerekir, öğrenciye belki en fazla moral verecek desteklerden biri de kuşkusuz harçlık konusudur;

O nedenle, evet, Van’da imkânları kısıtlı olan ailelerin çocuklarına bir destek girişimi var, fakat bunu biraz daha sistemli bir hale getirmek gerekiyor gibi…

Destekleri biraz daha artırıp, eğitimde iyi bir köprü görevi görmek gerekiyor.