Sanırım engelleri aşmanın engelli ya da engelsiz olmakla bir bağlantısı yoktur, bunun tamamen inanç ve gayretle bir alakası vardır.

Van’da buna örnek iki takım var; biri engelliler takımı, biri de engelsizler takımı.
Engelsizler takımı dediğimiz, Türkiye Futbol 1. Lig’inden zamanla 3. Lig’e gerileyen, şu aralar 9’uncu, 10’uncu sıralarda bulunan Vanspor.

El birliği edilmesine rağmen, durmadan teknik kadro ve oyuncu değiştirilmesine rağmen, -ki şu anda oyuncular arasında bir de gol kralı var-, arkasında Büyükşehir Belediyesi, Valilik, Kaymakamlıklar, iş çevreleri gibi bir güç olmasına rağmen şuana kadar, ikinci lige çıkabilmenin performansını ortaya koyabilmiş değil.

Böyle olunca da herkes aksayanın ne olduğunu, sıkıntının nereden kaynaklandığını kara kara düşünüp duruyor.  
Engelliler takımı ise, adı üstünde, tüm oyuncuları engelli olan Van Bedensel Engelliler Spor Kulübü Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımı.
Türkiye Tekerlekli Sandalye Basketbol 2. Lig’inde mücadele ediyorlar.

Şu anda bir puan farkla fikstürün ikinci sırasında yer alıyorlar.
Maçların ilk yarısı bitti, ikinci yarıda da yerlerini koruyup, ya da şampiyon olup 1. Lig’e çıkmayı hedefliyorlar, çünkü şampiyon olan ve ikinci olan bir üst lige çıkabiliyor.
Peki destekçileri kim?
Şöyle anlatalım;

Rica-minnetle sezon başında belediyeleri, iş çevrelerini, vakıfları, kurumları dolaşıp maddi destek istiyorlar her sezon, bu yıl da öyle yapmışlar, hepsinin arasında Büyükşehir Belediyesi ile İpekyolu Belediyesi destek çıkmış bu sene.
Deplasmanda ya da ev sahipliğinde maçlarına hiç kimse gitmemiş şimdiye dek, bir tek bu sezon İstanbul’daki bir maçta Van Vakfı yöneticileri gitmiş maçlarına, nasıl denk gelmişse bir-iki de Van ve Hakkarili yerel sanatçı gitmiş, tabi dünya onların olmuş, aldıkları bu enerji ile olacak ki yenmeleri en zor olan ligin tepesindeki takımı yenivermişler…

Ve şu anda çok daha güçlü ve imkânları çok daha fazla olan, bulundukları ildeki kurumlar, belediyeler, iş çevreleri tarafından ciddi destekler gören, hatta kendi bütçeleri de bulunan engelli takımları geride bırakarak ligin ikinci sırasında yer alıyorlar.
Bu da demek oluyor ki eğer ikinci yarıda da yerlerini koruyabilseler birinci lige çıkacaklar. 

Kazanım ve isim kimin olacak peki, hiç şüphesiz Van’ın olacak.
Manşetler, “Van’ın engelli takımı 1. Lig’de” diye atılınca, bu başarı Van’ın sayılacak ve kentin adı, engellilerin başarısıyla çok daha etkili bir şekilde duyurulmuş olacak.
Peki, buraya nasıl geldiler, maddi imkânsızlıklara ve manevi desteksizliğe rağmen bunu nasıl başardılar?
Bu engelli takımına yakın duran biri olarak size söyleyeyim, inanç ve çaba ile…

Van’ı düşünerek maçlara çıkıyorlar, “Biz Van’ın takımıyız” diyorlar.
Engellidirler ama engelsizlerden daha kararlıdırlar, transfer ücretleri olmadığı gibi maaş ya da kazandıkları maç başına aldıkları bir pirim de yoktur.
Bir kere gözleri toktur, para ile değil, daha çok bilek güçleri ve yürekleri ile sahaya çıkıyorlar.
Yeter ki arkalarında birilerini görsünler, maçlarını kazanıyorlar.

Van’daki bu iki takım, denilebilir ki başarının ve engelleri aşmanın iki soru işaretidir. 
Cevap olsa olsa; inanç, irade ve gayrettir.
Her iki takımımıza da başarılar diliyoruz...