Zamanında Hakkâri’de yaşanmış bir olay, şimdilerde de anlatılır:
Köylüler aralarında kavgaya tutuşurken gücü kuvveti yerinde bir adam akrabalarını sürekli yalnız bırakır, öylece orta yerde durur, kavgaya karışmaz… 

Bir kavgada ise karşı taraftan birinin attığı taş tesadüfen sekerek ensesine gelir ve o sırada kollarını sıvayarak karşı taraftan birkaç kişiyi birden yumruklarıyla yere serer.

Huyunu öğrenen akrabaları ise, artık sonraki her kavgada gizliden ensesine, sırtına bir darbe indirip kavgaya dâhil olmasını sağlıyorlarmış..!

Bu hikâyeyi anlatanlar da, sonunda hep şöyle derler:

“Ensemiz incinmeden, harekete geçmeyiz”

Van, hakikaten de yıllardır bir turizm kavgası veriyor; 

Esnafı, sivil toplumu, yerel yöneticisi, siyasetçisi, turizmcisi, öyle ya da böyle, az ya da çok bir çırpınış içinde, Van’a eski turizm hareketliliğinin olması için bir çaba içinde…

Ne var ki, dün öğrendik ki, turizm sektörünün can alıcı üssü diyebileceğimiz, konaklama ve karşılama anlamında, tanıtım için en cazip alan olan otelci esnafı ise, 4 yıl boyunca bir dernek kurabilmek için ayaküstü fikirler üretmiş, ama bir türlü derneği kurmak için bir araya gelememiş..!

Evet, Van’daki farklı platformlarda otelci temsilcilerini görüyoruz, söz hakkı alıp dertlerini de dile getiriyorlar, ancak bu tamamen bireysel bir çıkış oluyor, bir dernek etrafında toplanıp, amaç ve hedefler konusunda güç birliği etmeleri apayrı bir konu…

Ne ise ki dün, “Van Otelciler Derneği” adı altında bir dermek kurduklarını kamuoyuna deklere ettiler.

Tabi tam da bu sırada aklıma Hakkari’deki olay geldi, acaba bugünlerde otelci esnafının ensesi ciddi bir şekilde incindi mi..?
Aslında konu otelcilerin 4 yıldır bir araya gelememeleri konusu da değil, çünkü turizm sıkıntısı Van’daki otelciyi sadece 4 yıldır ilgilendirmiyor, 90’lı yılların başından beri ilgilendiriyor.

Bir başka soru da, turizmde sorun çıkmadan bir araya gelinemez mi, dernek falan kurulamaz mı? 
Yani şöyle diyebiliriz; 

Van’daki otelciler, en azından 30-40 yıl önce örgütlenmeleri gerekirken, ancak şimdi bir araya gelebiliyorlar.

Zaten şöyle bir ifade de kullandılar:

“Geç kalınmış ama artı bir faaliyet…”

Tabi bu da tartışılır bir konu, bence de “artı bir faaliyet”, ancak bu saatten sonra dernek gerçek rolünü oynarsa, ildeki diğer bazı örneklere benzemese…
Dernek tarafından belirlenen hedefler de önemli, hem rol almak, hem de çözüme etkide bulunmak istiyorlar.

Vaat veren bir görüntü var, ancak dediğim gibi gerçek rolünü oynarsa ve belirlenen hedeflerle ilgili ciddi bir gayret içinde olursa dernek..!

Van turizmi hakikaten İran’dan da umutların azalmasıyla birlikte, çok ciddi bir düşüşe geçti, o nedenle bu tür çabaların bugünlerde anlamı büyük.

Otelcilerin geç de olsa başta kendilerini, sonra da tüm kenti yakından ilgilendiren turizm konusunda örgütlenmeleri, harekete geçmeleri önemli bir çıkış.

Tanıtım-reklam teşhisi yerine, çözümü kaynağında arayıp etkili olurlarsa, Van turizmi adına çok iyi olacak!