Koronavirüs salgını karşısında alınan önlemler arasında yer alan “evde kal” önlemi son derece önemli.

Hem hijyen hem izolasyon açısından en güvenilir olan yer kuşkusuz insanın kendi evi.

Siz orada her türlü önleminizi alabilirsiniz, avantajlarınız fazla çünkü, hele bir de size bazı destekler de sunulduğunda, mesela dışarı çıkmadan bazı sorunlarınızı internet sayesinde çözdüğünüzde, ev bu gibi durumlarda biçilmiş kaftan…

Ne var ki coğrafyada sadece biz yaşamıyoruz, evimizin, işyerimizin, sokağımızın hemen yanı başında, tarlada, ovada, kısacası çoğu hemen yanı başımızda aç dolaşan hayvanlar da var.
Kediler, köpekler, kuşlar vs.…
Bizim bir şekilde yiyecek edinme anlamında başımızın çaresine bakmamız mümkün, ama onlar bunu ne kadar yapabilir, her birinin gözü aslında elimizde, onlar için bırakacağımız biraz yiyecekte…

Tabi son zamanlarda yerel yönetimlerin bu işi üstlendiği gibi bir durum olsa da, bu dayanışmayı çoğaltabiliriz.

Belediyeler tıpkı bundan önce sokak hayvanları için aldıkları önlemin belki iki katı dikkatli davranmak zorunda.

Çünkü insanlar evlerine kapandı, evde kalmanın ilk evreleri olduğu için de herkeste ilginç bir telaş ve kafa dağınıklığı var, o nedenle de belediyelerin bu açığı daha fazla kapatması gerekiyor.

Belediyelerin kurduğu hayvan kulübeleri vardı, kafesler vs.. oralara yiyecekler halen bırakılıyor mu, bırakılmıyorsa bu eksiği gidermek gerekiyor.

Diğer yandan biz eve kapananlar, alışık olmadığımız evde kalmanın ilk heyecanını atlatıp, dışarıdaki canlıları da biraz düşünmemiz gerektiği konusuna yoğunlaşırsak fena olmaz.

Neler mi yapabiliriz?

Müstakil bir evde yaşıyorsak bahçemize su kapları bırakabiliriz, yiyecek bırakabiliriz.

Sokakta bildiğimiz uygun bir yer var ise, oraya sokak hayvanlarının uğradığını biliyorsak çöpe atacağımız yiyecekleri, oralara uygun kaplar içinde bırakabiliriz.

Bu aralar herkes sadece evinin hijyenini sağlamakla mükellef değil, aynı zamanda çevresinin de hijyenini düşünmek zorunda.
O nedenle yiyecekleri bırakırken de çevreye yayılmaması konusuna da özen göstermek, caddeye, yola sere serpe olmaması için gayret etmek gerekiyor.

Sosyal medyada yer alıyor, görüyor ve okuyoruz, çoğu ülkede sokak hayvanları açlıktan ölüyor.

Kuşlar, hele güvercinler alışık oldukları için kimin elinde bir poşet görürse yiyecek sanıp peşinden koşuyor. 

Belki Türkiye’de henüz bu aşamaya gelmedik, ama sokak hayvanlarımızı o aşamaya getirmemek için şimdiden elimizden gelen her türlü kolaylığı bu dostlarımıza da sağlamalıyız.