Gazetecilik kutsal bir meslektir, tartışmasız hem de…

Ama…

Belki en çok kaçındığım sözlerden biridir, “ama”, “lakin”, “fakat”… Ne var ki bu konu için çok gerekli olduğu için, bu kez severek kullanıyorum.

Gazetecilik kutsal bir meslektir, ama hakkıyla yapılıyorsa, haber, gazetecilik kuralları çerçevesinde ise, doğru yönde aydınlatıcı ise… 

Hani “etik”, “basın ahlakı” diye iletişim fakültelerinde anlatılıyor ya, işte bunlar pratiğe geçirilerek yapılıyorsa…

Yapılan haber, yazılan makale, bu “etik” ve “basın ahlakı” dediğimiz kapsamda ise, yapılan iş kutsaldır.
Gazeteciliğin kutsallığı ise, verilen hizmet kalitesinden kaynaklanmaktadır; mesela doğru haber, toplumu aydınlatan bir araçtır ve faydalıdır. 

Günlük yaşamda tanıklık ediyoruz, doğru haber, bazen can kurtarıyor, bir yerlerde mahsur kalanı ancak haberci erken yayabilir çünkü, en erken de tv ya da radyo aracılığıyla, haberden sonra ilgili birimler harekete geçer ve o can oradan kurtarılır.

Haber, bilgi sahibi olmadığınız çok önemli bir ekonomik, ya da başka bir yaşamsal konu hakkında da sizi aydınlatır, bilgi sahibi eder ve siz ondan sonra harekete geçersiniz.

Sağlığınızla ilgili, geleceğinizle ilgili, iş edinme, kural-kaide, yasaları öğrenme, haklarınızı öğrenme, doğru tutum ve davranışla ilgili, hasılı her konuda doğru haber, sizi uyaran ve harekete geçiren bir rol üstlenir.

Ama yalan haber de, adı üstünde yanıltıcıdır, bu tür gazetecilik de sorun olmayan yerde durduk yere sorun üretir, toplumu yanıltır, o nedenle zararlıdır.
Bu nedenle de mesleği berbat ermemek için “gazeteciliğe” gönül verenlerin dikkat etmesi gerekenler vardır;

Mesela…

Mesela, gazetecinin yaptığı bir haberde kendini yargının yerine koyması, siyasetçi gibi davranması gibi durumlar gazetecilik kuralları arasında yer almıyor.

Bunu yapanın adına “gazeteci” denmez, olsa olsa, üstlendiği rollerin sıfatlarıyla anılır.

Bir örgütün ya da siyasi partinin çalışanıymış gibi görüntü verenler de, belki bir örgütün ve siyasi partinin alkışını alırlar, ama tüm toplumu aydınlatan haberler yapan “gazeteci” olamazlar, çünkü isteseler de bu tür bir habercilik yapamazlar.
Demek ki, bu “etik” ve “basın ahlakı” konusu biraz da tarafsız olmayı gerektiriyor;  zaten o nedenledir ki ister vicdanen, ister basın kuralları gereği yaptığı bir haberde, yazdığı bir makalede tarafsız davranmayı başarabilen gazeteciler, toplum tarafından da takdirle karşılanabiliyor. 

Bu cihetle;

Gazetecilik kutsal bir meslektir, tartışmasız hem de, ama toplumun zararına değil, yararına işliyorsa, çatıştırmayı değil barışı öngörüyorsa, karartmayı değil aydınlatmayı sağlıyorsa, üretimsizlik, korku, nefret ve kini değil, uzlaşıyı, hoşgörüyü ve üretimi teşvik eden bir rol üstleniyorsa…

“Söz ola kese başı söz ola bitire savaşı” sözü de gazeteciliğe uyarlandığında, aslında doğru yapıldığında, hakikaten de gazetecilik kutsal bir meslektir…