Bahar aylarında, her bakımdan verimin önü açılır, tarımda, hayvancılıkta, sanayide, insan ilişkilerinde, kışın donmaya yüz tutan her şey bahar ayları ile birlikte canlanır…

Bahar, bir süre sonra yerini yaza bırakır; 
Olgunlaşma dönemidir yaz, baharda ham olan her şey, yaz aylarında giderek daha iyi bir kıvam bulur, gelişir, büyür, çoğalır.

Sonbahar ise, toparlanma dönemidir, hesap-kitap zamanıdır, çünkü bir süre sonra kendi gibi her şeyi donduran kış, yeniden kapıyı çalacaktır.

Tabi kış, bahara gebe bir mevsimdir, mevsimlerin en güzeline, bu da ayrı bir güzellik kuşkusuz; kışın çekilen her zorluğun, sıkıntının, özlemin, acının son bulduğu bahar mevsimine…
O zamana kadar da hazırlıklı olmak gerekiyor...
Bahara sağ-salim ulaşmak için tedbiri elden bırakmamak gerekiyor.

İşte o nedenle bu günlerde kışa yönelik hazırlıklar sürmektedir.

Kırda yaşayan bilir ki kar yağdığında yollar kapanır, fırtına kopar, dolayısıyla ulaşım zorluğu çeker, normal zamanlardaki gibi istediği yere ulaşamaz, o nedenle şimdiden önlemini alıyordur.
Gıdasından yakacağına, her tür giyecek ihtiyacına kadar stokunu yapıyordur.  

Beslediği hayvanları için su, yiyecek temini için zaten yaz aylarından itibaren gereken çabayı göstermiştir, sonbaharda bunu biraz daha hızlandırmaktadır.

Hastalıklara karşı da kırda yaşayanların aldığı önlem bir başkadır sonbahar aylarında;

Hem insanlar, hem de hayvanlar için evin bir odası da adeta “acil servis köşesi” gibidir…

O köşede türlü ilaçlar, merhemler, bitkiler, doğal ilaçlar…

Ve öyle ki, bir bakmışsınız bir süre sonra, bazı yerlerde okul yüzü görmemiş kadınlar hemşireliğe ya da ebeliğe soyunmuştur, tabi mecburiyetten…

Şimdi bu gibi yerler var mıdır acaba ama eskide ulaşım sıkıntısı nedeniyle ağrıyan dişini köyde kerpetenle, ip bağlayarak çekenleri duyardık.

Yine ulaşım sıkıntısı nedeniyle doktora gidemeyince, bazı acil hastalıklara bir köylünün müdahale ettiği anlatılırdı. 

Hatta ortalıkta “halk doktoru” diye sözler dolaşırdı.
Yine kırsalda, neredeyse her kadın, bir doğum uzmanı gibidir…

İşte tüm bunlar bahara ulaşmak için kış tedbirlerinin bir sonucu oluyordu.
Yani bir yerde mecburiyetten…
Şehirde de durum, kırsalla ilgili kaba ayrıntıları ayıklarsak farklı değil, burada da her sonbahar ciddi bir kış hazırlığı olur.

Gücü yeten işini doktora bırakmaz, sağlam giysiler alır, evini, işyerini sıcak tutmaya çalışır, iyi besinleri alır.
Gücü yetmeyen de öyle ya da böyle bahara ulaşmanın bir yolunu bulur, zorlanır belki ama kırdaki kadar değil…

Şimdi kırda da, şehirde de bahara ulaşmanın koşuşturması var, gücü yeten de yetmeyen de baharın özlemiyle kışa hazırlanıyor.