‘Hep Van’ı yazıyorsun biraz da bizi yaz’ ısrarları üzerine, Hakkâri’nin çok meşhur yollarından biri olan Merzan Mahallesi yolundan söz etmek istiyorum.

Çocukluğumun geçtiği yol, gençliğimi bulduğum ama yaşayamadığım yol…

Erken yıllarda ayrılmak zorunda kaldım, zaman zaman giderim, ama çocukluğum ile bugünkü arasındaki tek fark Merzan yolunda dozerlerin fazla gelip geçmesi olması…

Gah parke taşı denenmiş olmamış, gah zift dökülmüş etrafı berbat etmiş, asfaltlayalım şunu denmiş, sevinçler kursakta kalmış, çünkü bir süre sonra asfalt parçalara ayrılıp Katramasa doğru alaşağı olmuş!

Yolda yayan giderken sakına sakına gidiyorsunuz; çukurlar, taşlar, tepecikler, bir yerinde toz yumağı, bir yerinde çamur tuzağı, her an tökezleme arzusu içindesiniz adeta giderken, ‘bir an önce tökezleyiversem de bitse bu iş’ diyorsunuz kendi kendinize.  

Biraz meyilli, biraz virajlı, arazisi çok ama daracık yol, hani herkes çit çekmese kenarına, belki 3 aracın geçeceği bir genişliğe kavuşur, ama şimdi 2 araç zor geçiyor, çoğu yerde de geçmiyor, biri bekliyor, sonra diğeri geçiyor.

Sanırım 4 kilometrelik bir uzunluğu var, hepsi bu…

Ve kimse bu yolun üstesinden gelemiyor.

Orada yaşadığım süre içindeki tanıklığıma dayanarak, ayrıldıktan sonra da duyduklarım ve okuduklarıma göre söylüyorum; hangi parti iş başına geldiyse diğerini suçlamıştır Merzan yolu ile ilgili.

Kimse üzerine alınmamıştır, herkes bir diğerini suçlamıştır.

A parti B’yi, B, A’yı, C hepsini…

Ve her biri de Valiliğin ve ildeki kurumların yaklaşımından yakınmıştır, muhatabına söylerler söylemezler bu ayrı konu ama valiliğin, dolayısıyla diğer kurumların destek vermediklerinden sık sık yakınmalarına tanık olmuştur orada yaşayanlar.

Tabi bir dönem önce valinin kendisi belediyeyi yönetmeye başladı kayyum olarak, eski belediye yönetimlerinin bu yakınmalarını hatırlayanlar, ‘tamam dediler, hem belediye hem il yönetiminde vali var, bu iş hal olur, bizim Merzan yolu olur artık’ dediler. 

Ne var ki yine olmadı, Hakkari’nin de en büyük ve en el değmemiş mahallesi, doğasıyla, insanıyla, üretim araçlarıyla, gerçi eski tatları yok ama yine de farklı bir mahalle Merzan…

Peki çözüm ne, bu nasıl bir yol ki kimse üstesinden gelemiyor?

Tabi lanetlenen bir yol desek öyle değil, bakarsanız Hakkâri’nin tüm yolları benzer bir kaderi paylaşıyor.

‘Bu düzgün bir cadde, düzgün bir yol’ dediğiniz yere ertesi sene gittiğinizde, ‘bu çok berbat’ demek zorunda kalıyorsunuz. 
Ama kendim şu sonuca vardım;

Galiba kimsede suç yok, bazı yerler modernliği kaldıramıyor, uygun düşmüyor, kusuyor hemen…
Hakkâri’ye de doğallık daha yakışıyor.

Şimdi nüfus epey bir kalabalık, küçücük yere habire bina dikmişler, her taraf beton, gerisi de dağ…

Yolun olmuş olmamış, bir adım öteye gidemiyorsun.

Oysa nüfus çocukluğumdaki seviyeye gelse, şehir de rahatlar, yollar da…

O tozlu yollarda yürüdüğümüz yıllarda bu kadar yol şikâyeti duyduğumu hatırlamıyorum, şimdi bir karış mesafeye arabayla gidiyor modernlerimiz, hâlbuki Hakkâri’yi akşama dek el turla yayan dolaşırsın!

Demem o ki ey Hakkâri’yi yazmamda ısrarcı olan güzelim insanlar, kendi yaşamınızı kendiniz zora soktunuz.

Çare…

Yine sizsiniz, belediyeler, kurumlar sonra gelir!