Kitapla haşır-neşir olmak, kitap kokusunu içine çekmek, sayfalarının sesini duyarken bir hoş olmak, kapağına dokunmak, satır aralarında gezinmek, virgülünde nefes alıp, noktasında duraklamak, düşünmek, sonrasını merak etmek, sürükleyici bir kitabın sayfalarının arasından akıp gitmek, biraz daha okuyayım diyerek uykusuz geceler yaşamak...

İyi bir kitap okuyucusu bu duyguları yaşıyordur sanırım. Kitap okumak, bu alışkanlığı kazanmak müthiş bir şey bence.

Saatlerce televizyon başında öldürdüğümüz, boşa harcadığımız zamanı mı söylesek, telefon ya da bilgisayar başında internette boş boş gezip, düşülen tuzakları mı? İzlediğimiz dizileri mi birbirimize anlatsak, şu yarışmada bu yarışmada kimin finale kaldığını mı? İzlediğimiz dizileri, filmleri mi yarıştırsak, telefondan, bilgisayardan oynadığımız oyunlarla mı yarışsak?!

Ya çocuklarımız? Rol model olarak karşılarında durduğumuz çocuklarımızın nasıl bir profille büyümesini istiyoruz? Şu yukarıda sözünü ettiğim, internet, televizyon, dizi vs. ile mi?

İnternete, telefona, televizyona hapsolmuş bir anne babanın çocuğunun kitaplara aşık olarak, okuyarak, araştırarak büyümesini beklemeyelim bence. Biz ne isek, çocuklarımız da o olur, unutmayalım!

İşte bu kadar boşa harcanan bir zaman varsa, gelin hep beraber bu zamanı daha faydalı bir hale dönüştürelim.

Mesela ne yapalım biliyor musunuz? Baştan da değindim zaten. Hep beraber kitap okuyalım, bunu alışkanlık haline getirelim. Yemek gibi, içmek gibi, uyumak gibi, hayatımızın olmazsa olmazlarından biri olsun kitap okumak.

Bir yandan televizyonun, internetin, filmlerin, oyunların insanda yarattığı tahribat, çocuklarda bıraktığı iz, zihni körelten durumu, diğer taraftan ufuk açan, kelime dağarcığını geliştiren, stresi azalttığı kanıtlanan, zihin uyaran bir aktivite olan kitap okumak?

Çocuğunuzun bunlardan hangisini tercih etmesini isterdiniz?

Sanırım genelimiz kitap okuyan tarafını tercih etmesini isteriz çocuklarımızın değil mi?

Peki biz neden kendimiz için bu tercihi yapmıyoruz?

Dedim ya, anne ve baba, çocukları için birer rol modeldir. Çocuklar, anne ve babalarından esinlenirler, etkilenirler. Kendimiz için yapamadığımız bazı iyi şeyleri, çocuklarımız için, onların geleceği için yapalım. Bunu başaralım.

Gelin hep beraber kitap okuyalım.

Hadi yeni bir sayfa açalım!

Bu sayfa boş olmasın ama, içinde yazılar olsun, okuyalım, okutmak için teşvik edelim.

Çocuklarımızın elinden tutup kipap fuarlarına götürelim.

Kitapların kokusunu solusun, o heyecanı yaşasın çocuklar.

Tabi kitap fuarları da senede bir kere değil, birkaç kere düzenlensin.

Sayı olarak daha çok yayınevi olsun, daha ön plana çıkmış yayınevlerinin katılımı da sağlansın.

Anne, baba ve çocuklar hep birlikte kitap okusun. Sohbetlerin konusunu kitaplar oluştursun.

Evde her gün kitap okuma saatleri düzenlensin.

Bu rutin bir alışkanlık haline gelsin.

Kitap iyi bir dosttur.

Ve kitap okumak bulaşıcıdır.

Anne, babalar, siz okuyun ki; bu alışkanlık çocuklarınıza da bulaşsın!