Mart ayı için; “Mart ayı dert ayı”, “Mart kapıdan baktırır kazma kürek yaktırır” gibi olumsuz tariflerimiz olsa da aslında Mart ayı, bahara açılan ilk kapıdır.

Şubat ayının son günlerinde havaya ve suya düşen cemre, giderek Mart’ı bahara hazırlar.

Cemre, 5-6 Mart gibi de toprağa, yani hava ve suyun yaşamımızdaki katkısını anlamlandıran toprağa düşer ve kış aylarında inzivaya çekilen her şey yeniden kendini gösterir.

Mart’ta ağaca su yürür, ağaç canlanır ve tomurcuklar oluşur, ardından çiçeğe dönüşür. 

Isınan ve yumuşayan toprağı zorlayan bitki filizleri yeniden başını çıkarır dışarı ve kısa sürede etraf yeşillenir, çiçekler açar.

Kuşların ötüşü en fazla Mart’ta güzeldir, kışın ağaç tepelerinde dertleşen kırlangıçlar yerine Mart ayında pencerenizden içeri giren farklı kuş seslerinin oluşturduğu armoni içinizi ısıtır, varsa bir sıkıntınız size moral olur o an.

Doğa ile birlikte insan da canlanır, çünkü kış ayları “hazırlıklıyım” diye düşünse de insanı da derinden yorar, bahar ise, yeni bir yaşamın başlangıcıdır her insan için ve insanlar da bahar aylarında bir başka katılır yaşama…

Tabi bahar, kuşlar, doğa, çiçekler, akan dereler, yeşillenen ovalar bunlar iyi güzel, ama aynı zamanda, insan her bahar, bir öncesinde bıraktığı sorunuyla da yeniden karşılaşır.

Yani baharın mahareti sorunları çözmeye yetmiyor.

O nedenledir belki de, dertler en fazla Mart ayında hissedildiği için olacak ki Mart ayı dert ayı olarak belleğimize yerleşmiş. 

Muhtemeldir ki insanlar, en fazla Mart ayında eksiklerinin farkına varır.

Yakacağı bitmiştir kiminin farkına varır ve çareler arar.

Üreticilerin, çiftçilerin en fazla korktuğu ay Mart ayıdır, kışın rahatken şimdi üretmek için harekete geçme zamanı, ama üretmek için hazır mı?

Düşünür durur…

Ve hazır değilse eğer, hazır olmak için gecesini gündüzüne katar, yaşamını sürdürmek, kendisini bekleyenleri mahcup etmemek için bunu yapmak zorunda 

Hâsılı… 

Hazır değilse eğer bir insan bahara, Mart ayı hakikaten de dert ayı…

“Hiç gelmeseydin iyiydi” diyen çok olur bu durumda.

Peki, biz Van olarak bahara hazır mıyız?

Değiliz galiba…

Çünkü istatistiklere baktığımız zaman işsizimiz eksilmemiş, aksine yenileri eklenmiş, üstelik büyük bir oranı genç.

Tarım ve hayvancılıkta yerimizde sayıyor olacağız ki topraklarımız ve yaylalarımız boş.

Turizmde işler kesat, unutulmuşuz adeta, özellikle de yabancı turistler açısından.

Trafik sorunumuz aynen devam ediyor.

Çevre yolu konusu hakeza…

En önemlisi Van Gölü mesela. Ne kadar koruyabiliyoruz?

Doğalgaz dağıtımı, elektrik problemi, stadyum konusu, turizme yönelik yatırımlardaki eksiklikler...

Kuşların sesleri penceresinden iyi gelse de, sokağa çıkıp bu sorunlarla karşılaştığında, eminim Vanlılar için Mart, mutlu bir Mart olmaz.  

Yine de dileyelim, Mart ayı dert ayı olmasın, umutlar hiç eksilmesin!