Önceki gün 14 şeker fabrikasının özelleştirilmesi için süreç başlatıldı, Nisan ayı içinde bu fabrikalar satılmış olacak.

Akabinde sıra diğer fabrikalara da gelecek, dolayısıyla öyle anlaşılıyor ki tüm şeker fabrikaları 2018 yılı içinde özelleştirilmiş olacak.

Özelleştirmeye karşı çıkanlar da var.

Şeker İş Erciş Şubesi, önceki gün, özelleştirilmeleri durumunda fabrikaların kapanacağını ve işlevsiz hale geleceği yönünde kaygısını dile getirdi.

Dün de, Şeker-İş Sendikası Muş Şube Başkanlığı, özelleştirme kararı alınan Muş Şeker Fabrikası’nın özelleştirilmesinin durdurulması için imza kampanyası başlattı.

Bu tartışma, milletvekillerin sorularıyla TBMM’ye de yansıdı ve burada da farklı bir başlık ortaya çıktı; bir milletvekili Bakan Naci Ağbal’a özelleştirmede, ABD’li şirket Cargill’in etkisi olup olmadığını sordu.

Kısacası, şeker fabrikalarının özelleşmesiyle ilgili tepkiler ve itirazlar da kendini gösterdi, bu tepkiler devam eder mi, onu da göreceğiz.

Ancak, Şeker-İş Sendikası Muş Şube Başkanı Maşallah Demir’in basında yer alan tepkilerine baktığımız zaman, bu tartışmaya son zamanlarda sıkça dile gelen “yerli-milli” söylemi de ekleniyor.

Şube Başkanı Maşallah Demir, gazetecilere fabrikayla ilgili açıklamalarda bulunurken, söylediği şu sözleri dikkat çekiyor:
“Sanayimizin milli ve yerli olması düşünüldüğünde, şeker fabrikaları milletindir. Şahıslara satılmasının hukuken de doğru olacağı kanaatini taşımıyoruz.”

Demir, bu görüşünü, şöyle güçlendiriyor:

“Örnek verirsek; geçmişte yapılan özelleştirmeleri, tekel fabrikası, yem fabrikası, devlet üretme çiftliği ve süt fabrikası örneğini verebiliriz. Hepsi atıl durumdadırlar. Özelleştirme yapılıyorsa işçi, üretici ve devlet denetiminde yapılmasının uygun olacağı kanaatindeyiz.” 

Diğer fabrikaları ve fabrikaların yer aldığı kentleri de ilgilendiren hususlara da dikkat çeken Demir’in şu tespitleri var:

“Fabrikamız 3 ilde, 7 ilçede, 72 köyde 4 bin 37 kayıtlı çiftçimiz tarafından pancar ekimi yaptırılmaktadır. 2017 yılında toplam 93 bin dekar alanda ekim, 455 bin 500 ton pancar tesellümüne karşılık yaklaşık 44 bin ton kristal şeker, 13 bin ton melas ve 95 bin ton yaş pancar posası hedeflenmektedir. Fabrikamız hayvancılık sektörüne önemli katkılar sağlamaktadır. Muhasebe verilerimize göre fabrikamızın ekonomiye katkısı 150 milyon TL civarındadır. Sadece çalışanların ücretleriyle ilimize aylık 1,5 milyon TL'lik katma değer sağlanmaktadır. Fabrikamız 2017/2018 kampanya döneminde doğalgaza geçerek yüzde 35'e yakın enerji tasarrufuna gidilmiştir. Kampanya döneminde kendi enerjimizi kendimiz üretmekteyiz. İşçi, çiftçi ve devlet üçlü bir yönetim modeli oluşturulmalıdır. Özelleştirilmesi durumunda ilimizde 50 bin insanımızın ekmeği ve geçim kaynağı elinden alınmış olacaktır.” 

Şeker fabrikalarının özelleştirilmesiyle ilgili tepkiler bu şekilde…

Ne üretici, ne de çalışanlar, hatta fabrikaların olduğu ilin vekilleri, sivil toplum örgütleri, özelleştirmeden yana tavır belirlemiyor, bunlar fabrikaların satışına karşı…

Ancak satışla ilgili süreç başlatıldı, “ok yaydan çıktı” gibi bir durum var şimdi, bir noktadan sonra dönüş olur mu bilinmez ama bu haliyle özelleştirme gerçekleşirse, tekel, yem ve süt fabrikalarında olduğu gibi bu alanda da sıkıntıların olacağı dile getiriliyor.

Özellikle bölge açısından düşündüğümüzde, sıkıntıda olan tarım sektörünü bu durum ne kadar etkiler, bekleyip göreceğiz.