Evet; yine bir eğitim - öğretim sezonunun ilk dönemi tamamlanmak üzere. Öğrenciler ve veliler emeklerinin karşılığını Cuma günü alacak. Kimisi karnesiyle gurur duyacak, kimisi hayal kırıklığı yaşayacak. Hayatta böyle değil midir zaten? Bazen yaptığımız işlerle gurur duyarız, bazen ah keşke yapmasaydım der, hayal kırıklığı yaşarız. 

Biz yetişkin bireyler olarak bu duyguları tattık ve yaşadığımız sürece de tatmaya devam edeceğiz. Sıra şimdi çocuklarımızda. Onlar da yavaş yavaş başladılar bu duyguları hmeye. Evet, Cuma günü karnelerimizi alacağız. Karnelerimizi diyorum çünkü bu karnelerin yarısı bizim, yarısı çocuklarımızın diye düşünüyorum. Çocuklarımız ders dinledi, ödev yaptı, yazılı ve sözlü sınavlara tabi tutuldu ve bu karneleri alacak. Peki, bizler neler yaptık? Çocuklarımızla yeterince ilgilenebildik mi? Ödev yaparlarken yardımcı olup, bilmedikleri zaman destek çıkabildik mi? Biz de bu karnelerde ne kadar ilgili birer ebeveyn olduğumuzu görüp, notlarımızı alacağız. Sonra kendimizi de bir değerlendirmeye tabi tutacağız!

Amacım kimseyi yargılamak değil tabi ki, amacım; bu karneleri aldıktan sonra neler yapabileceğimizi anlatmak. Karnesi kötü geldi diye çocuklara kızıp, bağırıp çağırmayalım. Hatta geçenlerde ders çalışmadığı için babası tarafından elektrikli süpürge borusuyla dövülen çocuğun acı sonu bize ibret olsun. Asla şiddete başvurmayalım. Oturup sakince konuşalım. Bu sonucun neden kaynaklandığını bulmaya çalışalım. Kendimize de soralım, nerede eksiklerimiz var diye. Ve bu 15 günlük tatili fırsata çevirelim. Çocuğumuzun hangi derste veya derslerde eksikleri varsa tespit edip tamamlamaya çalışalım. Ama bıktırmadan. Bırakalım çocuklar özgürce tatillerinin de keyfini çıkarsın.

Sinemaya da gitsin, arkadaşlarıyla da buluşsun, gezsin. Ama mutlaka ders de çalışsın, kitap da okusun. 1. Dönem işledikleri dersleri tekrar etsinler mesela. Eksiklerini tamamlamak için çalışsınlar ve mutlaka bol bol kitap okusunlar. Hatta bilinçli anne ve babalara sesleniyorum. Çocuklarınızla birlikte oturup kitap okuyun. Bunu alışkanlık haline getirin. Çocuklar bizleri örnek alıyorlar. Bir yerde okumuştum “Çocuklar gözleriyle duyar.” Sizin verdiğiniz öğütleri değil, yaptığınız davranışları benimserler. Bunun için önce örnek olalım.

Karnesi iyi olan öğrencilerimiz de nasıl olsa benim durumum iyi deyip de zamanlarını boşa harcamasınlar. Onlar da yine ders tekrarları ve çalışmalar yapsınlar. Yine bol bol kitap okusunlar. Birçok öğretmen tatil için kitap önerilerinde bulunuyor. Bu kitapların faydalı olacağına inanıyorum. Çünkü öğretmenlerimiz, çocuklarımızın seviyelerini gayet iyi biliyor ve ona göre kaynak belirliyor. Bu kaynaklarla verimli bir 15 tatil geçirebiliriz. 
 Sözün özü, iyi veya kötü karne almış olsak bile asla çalışmaktan ve okumaktan vazgeçmeyelim. 2. Dönem için kendimizi hazırlayalım. Çocuklar daha başarılı olmak için çalışırken, bizler de daha ilgili ve örnek anne baba olmaya çalışalım. Yaşadığımız hayat zaten bir sınav. Çocuklarımızı bu sınava iyi hazırlamak bizim başlıca görevimiz olsun. Hayatlarına doğru yönü verebilmeleri için hep arkalarında dimdik duralım ve desteğimizi esirgemeyelim.
Şimdiden herkese iyi tatiller…