Her ilin mutlaka kendine has sorunları vardır, üstesinden gelinen ya da gelinmeyen, ancak incelediğimiz zaman belli gayretin de olduğunu görürüz. 

Bir kent sorununu kolay kolay sürüncemede bırakmaz, çözümsüz bir şekilde ortada durmasını istemez.

Van da bunu istemiyor, ama bazen sanki ister gibi bir bocalama da yaşamıyor değil…

Bakıyorsunuz, çözümü bariz bir şekilde kendini gösteren sorunla ilgili ya harekete geçilmemiş, ya da söz konusu çözüm yarıda kesilmiş…

Biraz daha deştiğinizde, anlıyorsunuz ki bu kez de çözümü başlatanlar yalnız kaldığı için çok da ileriye gidilememiş!

Ve genel olarak ele aldığınızda, Van’ın aslında taşlar yerli yerine konduğunda ve taşları bırakanlar yalnız bırakılmadığında, çözülmeyecek sorununun olmadığı kanaatine de varıyorsunuz.  

Bu sene var olan sorunlara ciddi bir kuraklık sorunu eklendi;

Tabii bir olay, ama çözümü mümkün bir olaymış; ziraat yetkililerine sorduk çünkü sulu tarıma geçilirse kuraklık sorunu aşılabilecekmiş!

Bir başka tarımla ilgili sorun, şeker pancarında türeyen haşere, bu da erken müdahale ile zarar kısmen engellenebilecekmiş!

Eski ve yeni birçok başlık var aslında ancak bu gün spordan biraz söz etmekte fayda var, çünkü hem kentin bir gerçeği olarak, hem sosyal, sağlık ve turizm eksenli olarak spor da Van’ın önemli bir sorunu.

Tabi ‘spor’ derken, ilk akla gelebilecek olan Vanspor değildir tek mesele; evet, bu Van’ın başlı başına bir spor sorunu ama diğer spor dalları da var.

Mesela bir tanesi Van’ın Kadın Futbol takımı, takip edebildiğimiz kadarıyla çok da iyi sonuçlar alıyorlardı, sonra dağıtıldı takım, oyuncuların bir kısmı Hakkâri Kadın Futbol takımına geçti, şimdi Hakkâri en çok kadın futboluyla konuşuluyor.

Bir diğeri engelli takımları…
Futbol, voleybol, hentbol, goolball, basketbol, masa tenisi, halter, tekvando ve diğer birçok alanda Van’da dernekleri de bulunan, hatta spor kulüpleri bile bulunan işitme, bedensel, görme engelliler yalnız bırakılmış durumda…

Kendi imkânlarıyla dereceye de giriyorlar, mesela bir haftalık çalışmayla geçen yıl halterde Türkiye birincisi olan görme engelli Van’dan katılmıştı.

Tekerlekli sandalye basketbolunda 1. Lig’e çıkan bedensel engelliler kimseden destek görmeyince tekrar 2. Lig’e düştüler, geçen haber konusu olmuşlardı, talepleri Van Büyükşehir Belediyesi bünyesine geçmekti.

Şimdi Vanspor’a gelirsek, 1982 yılında kurulan takım kısa sürede 1. Lig’e çıktı, iki sezon tutundu da…

Ancak 2. Lig’den 3’e düşüşü hızlı oldu ve tekrar 2. Lig’e çıkma gayreti ise adeta işkenceye dönüştü.

Nihayet bu sene 2. Lig’e çıktı, 1. Lig yolunda bir sınav verecek, gerçi tüm Vanlılar bu anlamda bir sınav verecek ama üstüne alınan kaç kişiyiz..?

İşte, dar imkânlarına çeşitli dedikoduların da eklendiği bir Vanspor’un geleceğiyle ilgili tartışmalar da Van’ın başlı başına spor sorunlarından biri…

Aslında tümünün çözümünü bir cümlede özetlemek mümkün…

Birini değil, tüm bu spor aktivitelerini, spor kurumlarını Van’a ait kabul ediyorsak, önce onların kendilerini Van’a ait olduklarını ispatlamaları, ardından da Van’daki herkesin elinden geldiğince bu kurumlara ve aktivitelere güç katması gerekiyor.

Bu konuda Van’ın biraz daha olgunlaştığını ve belli bir kültüre eriştiğini düşünen biri olarak, tüm bu spor alanlarında çözümlerin ve başarıların daha da hızlanacağı kanaatini taşıyorum.