Bir kentin futbol takımını nasıl değerlendirirsiniz bilmiyorum ama ben daha çok tanıtım ve sosyal diyalogla ilişkilendiririm.

Diğer spor dalları da önemli kuşkusuz ama futbol günümüzde en görünür olan ve en çok konu edinen bir spor dalı olduğu için tanıtım ve sosyal ilişkiler anlamında daha çok fayda sağladığı gibi tartışmasız bir görüntü var.

Bizim Van’da, ya da bölgede en fazla arzuladığımız konu değil mi, tanıtım ve sosyal ilişkilerde normalleşme..?

Turizm, ekonomi, istihdam, kültürel etkinlikler, günün stresinden uzak bir yaşam, diyaloglarda sağlıklı iletişim bu dediğim kapsamda.

Tabi bunun için de futbol takımınızın başarılı olması gerekiyor, kendinden söz ettirmesi gerekiyor ki, kentten söz ettirebilsin.

Van’ın da profesyonel anlamda gözlerin en çok üzerinde olduğu Van Spor futbol takımı var.
Mesela başarılı olan bir Van Spor ile başarısız ve silik olan bir Van Spor arasındaki farkı düşünün hem kentin tanıtımına hem de sosyal ve kültürel yansımalara etkisi o oranda olur, iyi bir Van Spor’la Van daha iyi tanınır, ama kötü bir Van Spor’la Van’ı kimse konuşmaz, kentin sosyal yapısına ve kültürel aktivitelerine de bir etkisi olmaz.

Tüm bunları belirtmemin nedeni şu;
Bu yukarıda özetlediğim konu hakkında sanırım çok da kafa yormuyoruz; futbolcusu, yöneticisi, teknik heyeti, STK’lar, yerel yönetimler, yerel basın, kısacası bu kentte yaşayan herkes…
Öyledir ki aslında Bodrum sıcağından, üstelik ligin ateş hattından, alt sıralardan gelen Bodrumspor’un Van’da donması gerekirken, tam tersine soğuğa en fazla alışık ola Van Spor kendi evinde, üstelik şampiyonluğu hedeflemişken donuyor.

Önce öne de geçiyor Van Spor, ama ilk devreyi 2-1 yenik bitiriyor, hadi eyvallah, futbolda olur böyle durumlar diyelim, peki, ikinci devreye bakalım;  

Rakip Bodrumspor, ikinci yarının daha başında kırmızı kartla 10 kişi kalıyor sahada.

Ama buna rağmen 2-1 yenik olan Van Spor değil, bir eksik oynayan rakip daha bir organize oluyor ve 3-1 öne geçiyor.

Tabi bu golden sonra sanırım, “sen misin alt sıralardan gelip bana 3 gol atan” diye düşüncelere kapılan Van Spor oyuncuları bu psikoloji ile devam ettikleri maçtan, kendi evindeki maçtan, 5-1 yenik ayrıldı sahadan.

Maçı izlemedim, ama sahada izleyenlerle konuştum, neredeyse düşündüklerimi söylediler:

Takımın iyi motive edilmediği gibi düşünceler var!

“Nasılsa yeneriz” gibi futbolda asla içine düşülmemesi gereken, sahada rakibi küçümseme hatasının sezildiğini söyleyenler var. 

Seçkin kadroyla çıkıyorsunuz sahaya eyvallah, ama buna rağmen oyun içinde aksamalar yaşanırken, kenarda beklettiğiniz futbolcudan da yararlanma konusunu ne kadar önemsediniz!

Tabi ki futbolda her sonuç olur, ama siz şampiyonluğu kovalarken, kendi evinizde 1 eksikle oynayan dipten gelen rakibinize 5-1 gibi garip bir sonuçla sahadan ayrılırsanız bunun sorgulanması ayrı olur.

Özür dilemek telafiye yol açmaz, Van Spor’un Van için, bölge için, kulüp için, kendi prestijimiz için önemine binaen önlemler almamız gerekiyor. 

Herkes üzerine düşeni yapmalı, ama teknik heyet biraz daha fazla yapmalı; antrenmanlardan tutun soyunma odasına gidene kadar futbolcu o haftaki maç hakkında doğru bilgilendirilmezse, püf noktalara işaret edilmezse, ‘karşınıza mahalle takımı da çıksa Barselona çıkmış gibi davranın’ noktasında takım motive edilmezse, sahadaki gevşek tutumlara, futbolcunun bireysel sallapati hareketlerine müdahale edilmezse 5-1 değil, 10-1 de yenildiğinizde hak etmiş olursunuz, üzülmenin de faydası olmaz o zaman.

Aslında 1. Lig ayarındaki futbolculardan oluşan Van Spor’un hemen toparlanması gerekiyor, bırakın yenilgilere artık beraberliklere bile tahammül olmamalı.