2019’a girmemize sayılı günler kaldı. 2018 bazıları için mutluluk, para, aşk, sağlık vs. getirdi. Bazıları için hüzün, acı ve gözyaşı... Bazıları 2018’i minnetle hatırlayacak, bazıları belki de 'keşke hiç yaşamasaydım' diyecek. Velhasıl kelam 2018 gidiyor. Her yıl olduğu gibi 2018 yılı da ömrümüzden eksilen bir yıl daha oluyor. Bu da hayatın kanunu.

Bu yıl biraz sancılı geçti sanki. Gerek ekonomik açıdan olsun, gerek hayvanlara yapılan şiddet haberleri olsun, ya da kadına karşı şiddet gibi konular sıkça gündeme geldi bu yıl. Çocuk kaçırılmalarını izledik, kadın cinayetlerini duyduk. Son günlerde bir papağanın yaşadığı 
eziyete ve sonunda ölümüne şahit olduk. Kimimiz yakınlarını kaybetti bu yıl. Kimimiz evlenip yuva kurdu. Kimisinin hayalleri gerçekleşti, kimisinin hayalleri yıkıldı. Böylece sıralanabilecek çokca şey. Yani acısıyla tatlısıyla 2018 böyle geçti.
Bizim üzerimize düşen; yeni yılda daha sakin, daha dingin, huzurlu ve mutlu olmanın yollarını aramak. Kadın, çocuk ve hayvana yapılan şiddeti azaltarak yok etmenin yollarını aramalıyız hep birlikte. Daha duyarlı olmalı ve çevremize daha dikkatle bakmalıyız. Daha çok yardım etmeliyiz. Özellikle çocuklara ve hayvanlara karşı daha merhametli davranmalıyız. Merhamet insana yakışan en güzel davranıştır. Daha çok sevmeliyiz. Kendimizi, ailemizi, çevremizdeki insanları, doğayı, hayvanları severek iyileşmeliyiz. Daha çok bakmalıyız gökyüzüne. Bulutlara bakarken, uçan kuşları izlerken mutlu olmalıyız. Güneşi, Ay’ı ve yıldızları seyretmeli ve huzur bulmalıyız. Daha çok şükretmeliyiz Allah’a, bu kadar nimeti bizim emrimize verdiği için. Daha çok okumalı ve daha çok düşünmeliyiz. Örnek olmalıyız çocuklarımıza, gençlerimize…

Yeni yıla girerken kendi içimizde 2018’in bir değerlendirmesini yapmalıyız. Neler yaptık diye durup bi düşünmeliyiz. Hatalarımızdan ders çıkarmalıyız. Yaptığımız yanlışları yeni yılda tekrarlamamanın yollarını bulmalıyız. Mutlu olduğumuz anları hatırlayıp gülümsemeli ve bu mutluluğu yaşamak için neler yaptığımızı sorgulamalıyız. Geriye dönüp baktığımızda cebimizde olan mutluluğu korumayı hedeflemeliyiz ve asla sevgiden ödün vermemeliyiz. 

“Sevmek…” Aslında her şeyin başı sevgi değil midir? Seversek birçok şeyin üstesinden gelebiliriz. Seversek şiddetin de sonu gelir, üzüntünün de. İnsana insan olduğu için değer verirsek kıyamayız bir fiske vurmaya. Bazı çürümüş beyinli varlıkları ayrı tutuyorum. İnsan olanlar için bu söylediklerim. Ve yine bütün çocukları kendi çocuklarımız gibi sevip koruyalım. Bütün kadınları kız kardeşimiz, annemiz gibi sahiplenelim. Bir kadın bir köşede dayak yerken sessiz kalmayalım. Cep telefonlarıyla çekmeye çalışmak yerine engel olmaya çalışalım..

Umarım 2019 yılı; kız çocuklarının okuduğu, zorla evlendirilmediği bir yıl olsun. Kadınların dayak yemediği, cinsel istismara uğramadığı, öldürülmediği, sevildiği ve sayıldığı bir yıl olsun. Hayvanların işkenceye uğramadığı, özgürce sevgi içinde yaşadığı bir yıl olsun. Kimsenin; hiç kimsenin malına, mülküne, canına kastetmediği ve hep birlikte huzur içinde yaşayacağımız bir yıl olsun. Savaşların ve insana yapılan zulmün bittiği bir yıl olsun. Suriye’de, Filistin’de, Yemen’de ve daha bir çok yerde eziyet altında olan insanlara bir an evvel barışın ve korkusuz yaşamın geldiği bir yıl olsun. 

Yeni yıl tüm insanlık âlemine barış, huzur, mutluluk, sevgi ve bol gülücükler getirsin. 2018'de yaşanan olumsuzluklara rağmen 2019 mis gibi huzur ve mutluluk dolu günler getirsin. Yeni yıldan beklentimiz büyük. İnşallah beklentilerimizin hepsinin teker teker gerçekleştiğini görmek hepimize nasip olsun. Şimdiden ‘Mutlu Yıllar…’